13, ''Marina''

Jedna z moich ulubionych książek- ''Marina'' Carlosa Raiua Zafona (Carlos Ruiz Zafon)
Książka ogólnie bardzo smutna, i można powiedzieć, że fantastyczna.
Wszystkich, którzy ja przeczytali gorąco pozdrawiam, a Ci, którzy zamierzają,- gorąco polecam tę książke!, :-)

Niestey, bardzo mi przykro, ale z tą książka nie dam sobie rady jej streścić.
Nie da się jak dla mnie, bo było w niej tak dużo akcji, i ważnych szczegółków, że boję się, że cos przegapię. Niestety więc postanawiam napisać ''stęp'' do książki, który mieści się na jej końcu.
bardzo mi przykro, ale i tak książke gooorąco!, polacam!, ^^


Barcelona, lata osiemdziesiąte XX wieku. Oscar Drai jest zauroczony atmosfera podupadających secesyjnych pałacyków otaczających jego szkołę z internatem. Pewnego dnia wśród nich spotyka Marinę; od pierwszego wejrzenia wydaje mu się ona nie mniej fascynująca niż sekrety dawnej Barcelony. Oscar i jego przyjaciółka zaczynają śledzić zagadkową damę w czerni, odwiedzającą co miesiąc bezimienny grób na cmentarzu w dzielnicy Sarria. I tak odkrywają zapomnianą historię rodem z Frankensteina i XIX- wiecznych thrillerów. A jej dramatyczny finał ma się dopiero rozegrać...

12, Adam Mickiewicz- biografia

Posłuchajcie.
Mam tutaj w tym poście informacje, od jednego z naszych czytelników.
Powiedział on, że lektury szkolne takie jak np. ''Szatan z 7 klasy'', czy ''W pustyni i w puszczy'', są zbyt dziecinne.
Odpowiedź: -> tego nie czytają tylko gimnazjaliści!!!
A jak ktoś ma młodsze rodzeństwo??
Poczyta trochę recenzji, i może kupi młodszej siostrzyczce bądź braciszkowi???
A z resztą, ja  nie będę zaraz tu pisac jakichś horrorów, bo nie lubię, ale jeśli uważacie, że to jest bardziej ''dziecinne'', i nie jest ''na czasie'', to możecie poczytać innego bloga.

A teraz czas na biografie, bo nasi niektórzy czytelnicy, bardzo je lubią:

Adam Mickiewicz urodził się 24 grudnia 1798r. w folwarku Zaolzie pod Nowogródkiem. Niedługo po urodzeniu się Adama państwo Mickiewiczowie przenieśli się do Nowogródka gdzie ojciec przyszłego poety został obrońcą sądowym. Tu też Adam rozpoczął naukę w szkole prowadzonej przez dominikanów .W 1815r. po ukończeniu szkoły w Nowogródku wyjechał do Wilna gdzie studiował na uniwersytecie , rozpoczął je na wydziale matematyczno-przyrodniczym lecz już po pierwszym półroczu zmienił wydział na nauczycielski gzie dostał stypendium rządowe . W czasie studiów wstąpił do Towarzystwa filomatów , i pisał dla towarzystwa wiersze problemowe , nim. w 1818r. wiersz :"Już się z pogodnych niebios ocenią". W 1819r po dotrzymaniu absolutorium Mickiewicz musiał podjąć prace jako nauczyciel w szkole Kowieńskiej by odpracować stypendium .W okresie Kowieńskim napisał "Ballady i Romanse" które weszły w skład tomiku poezji wydanym w 1822r.W 1823r.władze carskie wpadły na ślad tajnych organizacji działających nie tylko na terenie Wilna ale i całej Litwie, sytuacja stała się tak groźna że Adam Czartoryski ustąpił ze stanowiska kuratora, na jego miejsce przyszedł senator Nowosilcow który wszczął śledztwo w sprawie tajnych organizacji młodzieżowych. W związku ze śledztwem Mickiewicz i wielu innych został aresztowany i w 1824r skazani. Adam Mickiewicz został skazany na zesłanie w głąb Rosji. Z Wilna wyjechał do Petersburga a następnie Odessy i Moskwy, tu zetknął się z literatami spiskowcami i brał udział w powstaniu dekabrystów które upadło.Pod czas wycieczki na Krym (latem 1825r.) miał okazje poznać kulturę orientalną. Po tej wycieczce napisał "Sonety Krymskie" 1826r.W okresie rosyjskim napisał też : "Dziady" cz. II i IV oraz "Grażynę" 1823r.,i "Konrada Wallenroda" 1828r. W 1829r. Poecie udało się opuścić Rosje. Mickiewicz podróżował przez Hamburg, Berlin, Pragę czeską itd. po całej europie był w Rzymie i tam w 1830r. dotarła wieść o powstaniu. Mickiewicz wrócił do ojczyzny ale nie dotarł do powstania i wraz z uchodźcami dostał się do Drezna i tam napisał "Dziady cz. III" 1832r. Pod czas podróży po europie napisał "Pana Tadeusza" z Drezna przybył do Paryża 1834r. orzenił się z córką polskiej pianistki Cliną Szymanowską , która urodziła mu sześćoro dzieci .Na rok akademicki 1839-1840 przeniósł się do Lozanny w Szwajcarii gdzie został profesorem literatury łaćskiej, tu napisał też cykl liryków zwanych Lozajniskimi. Jednak przerwał tam prace by w 1840r.objoć posadę profesora słowistyki College de France w Paryżu i pracował cztery lata. W czasie Wiosny Ludu (1848r.) Mickiewicz udał się do Itali dokładnie do Rzymu gdzie chciał stworzyć Legiony Polskie, jednak nie przekonał do tego opinii Papieża ani bogate partie polskie na emigracji. Lecz kilku osobowy legion pod wodzą poety przemaszerował z Rzymu do Mediolanu, gdzie został podporządkowany władzą Lombardii i przez rok walczył z Austrią. Zaraz po powrocie do Paryża założył "Trybunę ludów", musiał jednak wycofać się z redakcji a następnie przez swoje poglądy został wzięty pod nadzór policji i ostatecznie zwolniony z profesora College de France. A w roku 1852 udało mu się objąć stanowisko bibliotekarza Paryskiej Bibliotece Arsenału. Swoje nadzieje patriotyczne związał z Napoleonem III i wojną rozpoczętą w 1855r. między Francją, Anglia i Rosją. Po śmierci żony wyjechał do Konstantynopola w 1855r. zostawiając nieletnie dzieci w Paryżu. Mickiewicz chciał wesprzeć swym autorytetem powstające tu kozackie oddziały do walki z Rosią. Zmęczony psychicznie walkami politycznymi o władzę w legionie i zmęczony fizycznie podał się atakowi choroby. Zmarł 26 listopada 1885r. Jego śmierć wywołała głęboka żałobę wśród Polaków i nie tylko.

WŁALA!!!

Biografię tez potrafię napisać.

11, ''Tajemniczy ogród''

Książka opowiada o wzruszającej przyjaźni trojga dzieci  Mary, Dicka oraz  pozornie schorowanego chłopca  Colina.
Dziewczynka przyjeżdża z Indii po śmierci rodziców, do swojego dziwnego oraz stroniącego od ludzi wuja.W domu czuje się bardzo zagubiona ponieważ wuj, zrozpaczony po śmierci żony nie poświęca jej czasu oraz nieustannie podróżuje.
Dziecko zaprzyjaźnia się ze swoją pokojówką Martą prostą dziewczyną ze wsi, dzięki niej poznaje też jej brata Dicka sympatycznego młodzieńca który z czasem staje sie towarzyszem jej zabaw w rozległych ogrodach jej wuja.
  Mary pewnej deszczowej nocy, postanowiwszy zwiedzić niezbadane dotąd pokoje, znajduje płaczącego, kalekiego chłopca-Colina..Jak sie wkrótce okazuje, chore dziecko jest synem jej wuja, którego on od śmierci żony nie chce widzieć na oczy.Dziewczynce jest jej bardzo żal ponieważ jest on święcie przekonany że jest chory od urodzenia na potworną chorobę od której urośnie jej garb, przez co nie może chodzić.Mary uważa to wszystko za stek bzdur i spędza z chłopcem wiele godzin odwracając go od ponurych myśli o śmierci.
Pewnego dnia, biegnąc wokół zamkniętego i owianego tajemnicą ogrodu ,znajduje przypadkiem furtkę oraz klucz.Jak się okazuje, zmarła w nim matka Colina.
Mary pokochała ten ogród i wraz z Dickiem postanawia przywrócić go do życia, sadząc rośliny oraz wyrywając nagromadzone przez lata chwasty.
Postanawiają, że odtąd będzie to miejsce ich wspólnych zabaw. Udaje im się stworzyć baśniową oazę pełną pięknych kwiatów, zielonych drzew i krzewów.
Mare przyprowadza tam Colina który pod wpływem magi tego miejsca uczy się na nowo chodzić , co ku zaskoczeniu wszystkim zaczyna mu sie udawać.
Z czasem więź jaka łączy dzieci pozwala im dokonać prawdziwego cudu, nie tylko w chłopcem, lecz także z jego zgorzkniałym oraz uciekającym od przyszłości ojcem. 

Książka wg. mnie opowiada o prawdziwej przyjaźni, i baaardzo mi się podobała. 

10, ''Szatan z siódmej klasy''

Adam Cisowskima siedemnaście lat i jest uczniem siódmej klasy w Warszawskim gimnazjum.Poznajemy go na lekcjach historii, którą prowadzi profesor Gąsowski pod koniec roku szkolnego.Profesor Gąsowski jest dumny, że ma lekcje z tak dobrymi uczniami.Gdy brał jakiegoś ucznia do odpowiedzi to zawsze odpowiadał bardzo dobrze, ale tego dnia uczniowie wywołani nie byli przogotowani do lekcji.Profesor Gąsowski jest bardzo zdziwiony i nie może w to uwierzyć.Adaś przyjmuje winę za nieprzygotowanie uczniów przyjmuje na siebie.Wytłumaczył profesorowi, że znalazł system według którego odpytuje profesor uczniów.Przyznaje, że to rozszyfrował już dawno i ogłosił ją w klasie.Dzięki temu każdy uczeń wiedział kiedy będzie pytany, a w tym dniu profesor się pomylił i wybrał nie tych uczniów.Profesor postanawia udowodnić Adamowi, że jego odkrycie było przypadkowe i zaproponuje mu zakład.Adam ma przewidzieć. Kogo profesor zapyta na następnej lekcji.I tym razem chłopiec przechytrzył profesora.AdamCisowski rozwiązuje równierz zagadkę kradzieży pióra wiecznego.Domyśla się, że zabrał go jego kolega Burski, gdyż zauważa poprawę jago pisma.Talent Adama potwierdza również historia chłopca, ktory prowadził spółdzielnię uczniowską.Gdy wykonano bilans brakowało dużej sumy pieniędzy.Rachunki i księgi sprawdzało dużo osób.Nikt nie znalazł błędu, więc zwrócono się o pomoc Adasia.Udaje mu się zanaleść błąd, którym okazała się nitka, która przykleiła się i zmieniła cyfrę.Profesor widząc zdolności swojego ucznia postanawia poprosić go opomoc w rozwikłaniu zagadki, która dręczy jego brata.W starym domu matematyka, Iwa Gąsowskiego, pojawił się dziwny Francuz. Chciał on kupić posiadłość. Brat profesora nie zgodził się na sprzedaż. Od tego czasu rodzinę Gąsowskich okradziono już dwa razy. Za każdym razem kradziono drzwi. W związku z tym profesor prosi Adasia, aby pojechał razem z nim do Bejgoły. Na początku chłopiec ma wątpliwości, ale po poznaniu bratanicy profesora, Wandy, rozwiewają się one. Po przyjeździe do Bejgoły Adam poznaje rodzinę profesora Gąsowskiego i od razy zabiera się do obejrzenia domu i okolicy. Rozpytuje domowników o okolice, sąsiadów i ostatnie wydarzenia.Podczas spaceru po parku Wanda i Adam zauważają skradający się cień. Jakiś człowiek obserwuje dom z ukrycia. Adam postanawia go schwytać. Zostaje jednak ogłuszony. Gdy tylko poczuł się lepiej Adam postanawia poznać historię domu. W tym celu organizuje wyprawę na strych. Na strychu, w kufrze znajdują stare księgi. Jedną z nich jest pamiętnik księdza Jana Koszyczka. Opisana w nim jest historia francuskiego oficera armii napoleońskiej i jego adiutanta.Następnego dnia w domu Gąsowskich zjawia się podejrzany malarz. Nie zna się na sztuce i interesują go tylko drzwi. Grozi Adasiowi i kradnie pamiętnik księdza.Adam postanawia udawać, że wyjeżdża z Bejgoły. Chce rozejrzeć się po okolicy. Przypadkiem trafia do domu pani Niemczewskiej. Jej córkę poproszono o przetłumaczenie listu pisanego starą francuszczyzną. Adam wykonuje za nią tłumaczenie. Okazuje się, że autorem listu jest ten sam francuski oficer. Treść listu jest bardzo ciekawa.Osobą, która przyszła po list jest podejrzany malarz. Adaś śledzi go i trafia do jego kryjówki. Okazuje się, że malarz ma wspólników. Adaś zostaje przez nich schwytany i zamknięty w piwnicy. Tam poznaje francuza, który chciał kupić dom w Bejgole.W nocy jest ulewa i woda zalewa piwnicę. Adasiowi udaje się wezwać na pomoc obozujących nad jeziorem harcerzy. Okazuje się, że są to jego szkolni koledzy. Zanoszą chorego Francuza do księdza. Ksiądz opowiada im o tym, że kiedyś do kościoła przyniesiono rannego na drzwiach. Drzwi te wyjęto z małego domku w Bejgole. Wykorzystano je potem jako w szkółce. Adam znajduje na drzwiach ukryty napis-polecenie.Razem z kolegami i profesorem Adam przygotowuje zasadzkę na bandytów. Udają, że odnaleźli skarb. Bandyci zabierają im skrzynię i uciekają. W tym czasie Adaś wyjaśnia zebranym rozwiązanie zagadki i znajduje skarb francuskiego oficera. 

Książka nawet fajna, ale opinie polecam wam, ^^

9, ''W pustyni i w puszczy''.

Heh, książka nie bardzo mnie wciągnęła i ogólnie oceniam na 2/10.
baaardzo słabo.
film baardzo przyjemnie się ogląda (szczególnie tę nową wersię) ale książka.........

Nel jest córką Anglika, pana Rawlisona. Jest on jednym z dyrektorów kompanii Kanału Sueskiego. Władysław Tarkowski, ojciec Stasia, także pracuje przy budowie Kanału, jest inżynierem. Obaj panowie znają się bardzo dobrze od bardzo dawna i są przyjaciółmi, tak samo jak dzieci. Mieszkają w Egipcie, w Port ? Saidzie, w pobliżu Kanału. Staś przyszedł na świat w Egipcie, bardzo dobrze się tam czuje, ma czternaście lat, jest mądry i wysportowany. Nel ma osiem lat i odznacza się wyjątkową urodą.
Panowie Rawlison i Tarkowski mają ocenić roboty prowadzone przy kanałach w El ? Fajum. Za parę dni mają się zacząć ferie szkolne, więc ojcowie wspólnie postanawiają, iż zabiorą dzieci ze sobą. Sami są zmuszeni wyjechać natychmiast, więc dzieci mają do nich dojechać, kiedy już nie będą miały zajęć. Podróż może być niebezpieczna, ponieważ rozpoczęło się powstanie Mahdiego. Wojska arabskie otoczyły Chartum, gdzie stawia opór angielski generał, Gordon.
Egipska policja aresztuje Fatmę, która jest żoną dozorcy Smaina, oraz jego dzieci. Kobieta jest krewną Mahdiego. Jej mąż jest w obozie przywódcy Arabów. Fatma prosi Tarkowskiego i Rawlisona, by pomogli jej uzyskać zgodę na wyjazd do swojego męża. Podaje różne nieprawdziwe wyjaśnienia. Krótko potem planuje już porwanie dwójki białych dzieci, jeżeli nie dostanie pozwolenia na wyjazd.
Panowie wyjeżdżają następnego dnia. Pani Oliver, która ma towarzyszyć dzieciom, zostaje ugryziona przez jadowitego skorpiona i nie może wstawać z lóżka. Staś i Nel zatem wyjeżdżają z Dinah. Płyną kanałem, potem jadą pociągiem. Przez cały ten czas Staś bardzo troskliwie opiekuje się małą przyjaciółką. W Kairze dzieci spotykają się z rodzicami. Nel otrzymuje od ojca ogromnego psa, Sabę.
Święta dzieci spędzają w obozie razem z inżynierami. Potem organizują wycieczki i zwiedzają okolicę. W końcu obaj panowie są zmuszeni wyjechać, by wizytować następny odcinek robót.
Jednego dnia pojawia się Chamis i zawiadamia, że ojcowie każą dzieciom przyjechać do siebie. Mimo podejrzeń Stasia, wyruszają pociągiem. Na stacji nikt na nich nie czeka. Arabowie mówią, że mają się spotkać z inżynierami n pustyni. Rozpoczyna się jazda na wielbłądach, które są ciągle poganiane i pędzą bardzo szybko. Staś uzmysławia sobie, że on i Nel zostali porwani przez Arabów.
W tym czasie ojcowie oczekują na swoje dzieci w innym miejscu. Zaczynają sięgać, kiedy nie ma ich w umówionym pociągu. Zaczynają poszukiwania. Z biegiem czasu dochodzi do nich okrutna prawda: dzieci zostały porwane. Stoi za tym Fatma. Mają być zawiezione do Mahdiego.
Staś i Nel jadą na pędzących wielbłądach przez pustynię przez całą noc. W końcu zatrzymują się na postój. Stasiowi nie udaje się namówić Beduinów, by ich wypuścili, a za to otrzymają duży okup. Dla Arabów liczy się przede wszystkim błogosławieństwo Mahdiego........

To tylko mała część tego, więc życzę miłego czytania, ^^

Mi książka nie przypadła do gustu, ale może któremus z Was przypadnie, :-)   

8, ''Chłopcy z Placu Broni''

Och... Dawno nie wchodziłam na bloga, i dużo książek również przeczytałam, ^^
Jedną z nich jest  książka Ferenca Molnara- ''Chłopcy z Placu Broni''
Jak dla mnie książka ta wychodzi na prowadzenie w porównaniu z innymi dotychczas przeze mnie przeczytanymi lekturami.
Koocham ją!

Książka opowiada o dwóch grupach chłopców, którzy prowadzą między sobą wojny. Grupa chłopców czerwonoskórych, czyli Ferii Acz, Sebenicz, bracia Pastorowie i Wandauer chcą zdobyć Plac Broni, aby tam grać w palanta. Niestety dowódca Chłopców z Placu Broni Janosz Boka nie chce na to pozwolić. Czerwonoskórzy chcą, więc plac zdobyć siłą. Głównym bohaterem tej książki jest Ernest Nemeczek gdyż on razem z Boką i Czonakoszem poszedł na zwiady do Ogrodu Botanicznego. Tam Nemeczek przeziębił się po raz pierwszy, ponieważ wpadał do zimnej wody. Potem Nemeczek chcąc udowodnić, że kocha Plac Broni i nie chce być szeregowcem sam poszedł na wyspę wroga. Tam znów spotkała go nieprzyjemna przygoda, bo Ferii Acz kazał wykąpać szeregowca braciom Pastorom. Mimo tego chory Nemeczek nadal uczestniczył w sprawach Chłopców z Placu Broni. Gdy był już ciężko chory musiał zostać w domu i leżeć w łóżku, gdyż miał zapalenie płuc i wysoką gorączkę. Gdy nadszedł dzień bitwy między czerwonoskórymi a chłopcami z Placu Broni szeregowiec uciekł z domu w gorączce, aby walczyć. Tam zatrzymał Fereigo Acza przed uwolnieniem braci Pastorów i Sebenicza z budki. Dzielnego chłopca do domu odniósł Boka. Tam Nemeczek zaczął majaczyć. Doktor przychodząc do domu szeregowca powiedział ojcu, że chłopiec niedługo umrze, gdyż jego stan jest bardzo zły. Rzeczywiście zmęczony wszystkim Nemeczek po paru minutach od wyjścia lekarza zmarł. Boka załamany odejściem przyjaciela udał się na Plan Broni, aby szukać ukojenia. Lecz tam okazało się, że Plac zostać sprzedany na budowę domu. Janosz Boka pocieszał się jedynie tym, że Nemeczek, który oddał życie za Plac nie dożył chwili sprzedania "ojczyzny".

Kończy się niestety bardzo smutno...
Wylałam z siebie jakieś 2 litry słonych łez.
Ale cóż...
Opłacało się, bo książka naprawdę bardzo fajna i szybko się ją czyta.